Cry me a river...

Over 2 nachtjes slapen trouwt mijn allerliefste broertje met de liefde van zijn leven.

    En dat is leuk. Heel erg leuk zelfs ware het niet dat ik ceremoniemeester ben...

    Ik regel, koop, lees, bel, mail, internet, maak, creeer, oefen,

    schrijf, en naai me een slag in de ronte voor dit bijzondere feestje.

(Met liefde, dat dan wel, dat daar geen misterverstanden over bestaan zeg!)

maar ik heb dus he-le-maal geen tijd voor dit blogje. Eigenlijk.

Maar vanmorgen bij het schoolhek werd ik door een lief vriendinnetje verrast met een zelfgemaakt cadeautje. En die wil ik u niet onthouden...

Het was een prachtig zakdoekje, spierwit met prachtige blauwe bloemen. In het midden naaide ze zelf een prachtige tekst:

"Op een mooie lentedag"

Voor als Hij ja zegt tegen haar en Zij tegen hem.

Voor de mooie & ontroerende momenten.

Voor onbedaarlijk lachen

Voor wanneer nodig.

Mezelf kennende zal ik het de hele dag paraat moeten houden, dat kan ook,

want ik vond bij mijn jaren 50 stippenjurkje van Blutgeschwister

een rood leren tasje van de kringloop.

(Heel vintage dacht ik nog, totdat ik het vakje tegen kwam voor mijn mobiel....) 

Maar nu moet ik eerst een knoop naaien aan mijn jurk, dus alé hup! Aan't werk!

             (Ziet u, die 2e witte knoop van onderen, die had toch gewoon gelijk al rood moeten zijn!)

 

Nogmaals lieve vriendin, bedankt en heel veel liefs voor dat schattige zakdoekje!